Америкада бір алаяқ полицейлерден қорлық көріп өлген соң, халық көтерілді. Соңы билік өкілдерінің өкіріп тұрып, әлгі алаяқтың табытымен сүйіп қоштасып аяқталды. Аяқталған жоқ ау, сол өлім полицейлер реформасын әкеліп, жаңа бір дәуірге жалғасты.
Джордж Флойдтың өзі қылмыс үстінде қолға түскенінен бөлек, бірнеше қылмыс жасаған. Бірақ сол қылмыскерге бола АҚШ халқы неге дүрлікті? Неге сүйегін АҚШтың батырларындай ақ жауып, арулап жерледі?
Бұл оқиғаға осы фбда отырған біраз қазақтың түсінбей, аң-таң болып, терлегені бар.
Жауабы оп-оңай: Флойд кім болса, ол болсын, ол әділетсіздіктің құрбаны болды. Оның үстінде ол әділетсіздік алғашқысы еместұғын.
Демек, есі дұрыс қоғам үшін кез-келген тіршілік иесінің (тіпті ол бұрын ҚЫЛМЫСКЕР БОЛСА ДА) әділетсіздіктің кесірінен құрбан болмауы, жапа шекпеуі маңызды.
(Бұрын қазақ қоғамы дәл солай еді, соғысып жүріп, қанды қырғын жасап кетсе де, жекпе-жекте жақынын мерт қылса да, қолға түскен тұтқынға тиіспейтін. Себебі қазір қарусыз, бұрын не істесе де, дәл сол сәтте ол бейшара тіршілік иесі. Демек өлтіру — күнә).
Осындай есі дұрыс қоғам дәл қазір бізде бар ма? Әй, білмедім.
Қызылордадағы жағдайға қарап отырсам, ондай қоғам емес сияқтымыз. Әкім-қаралардың кесірінен жапа шеккен әйел сол әкімге шүйліксе, өзгелер әлгі әйелдің тарихын қазбалап әлек.
Сол әйел шегіп отырып, мас болып отырып, әкімге ұрынған жоқ, әділетсіздіктің құрбаны болғанына ашынып кетпеді ме?! Шыны керек, бір шенді келсе, бүкіл жолды жабатыны бәріміздің жынымызға тиетіні анық қой.
Ол әйелдің артық кеткен жері болса да, ашуы орынды емес пе? Ендеше оған не деп кінә тағамыз?
Ол — кім болса, ол болсын, дәл қазіргі сәтте әділетсіздіктің құрбаны. Демек оның бұрынғы ісін көрсетіп, алақайлау — дені дұрыс қоғам үшін масқара, сорақы тірлік.
Кез-келген адам сол кездегі әрбір кінәсі үшін соттан, күнәсі үшін тағдырдан жаза алады. Бірақ оны сіз бен біз әлеуметтік желіде соттауға құқымыз жоқ.
Тым утопияға берілгім келмейді. Бірақ сәл-пәл сауатты қоғам болайықшы…
