Білім мен ғылым министрлігін екіге бөлу керектігі туралы айтып жүрген пікірлері жаңалық емес екен ғой. Тәуелсіздік алған жылдары білім мен ғылым екі бөлек сала болғанын енді біліп отырмын.
Тек 1999 жылы Қ. Көшербаевтың тұсында ғана қазіргі атауына ие болып, Білім және ғылым министрлігі атаныпты. Көшербаев жүзжылдықты қорытындыласа, 2000 жылдан бері қарай тұп-тура 10 министр ауысқан екен.
Жеті жыл бұрын Білім және ғылым министрлігінде жүргенімде, бұл ведомствоның жұмысын ішінен көргем. Қазіргі әр министрдің реформасы атанған білім төңірегіндегі өзгерістер негізінен бір-екі министрлік алдын жоспарланған нәрселер болатын.
Мысалы 12 жылдық білім беру немесе Сағадиевтің кезінде біраз айтысқа себеп болған үш тілдік мәселесі сонау 2010 жылы Н. Назарбаевтың Жарлығымен бекітілген білім беру жүйесін дамытудың 2011 – 2020 жылдарға арналған мемлекеттік бағдарламасында айтылып кеткен. Тек іске асыратын кезде жаңа министр тап болып, немесе арнайы келіп жүзеге асырып кетеді. Сондықтан оның бір реформасы атанып кетіп тұр ғой.
Әйтпесе бұндай түпкілікті, сұрапыл реформаны бір министр өзі қайдан жасап тастасын?!
Мен үшін осы білім саласындағы бұл «реформа» деп аталатын жобалардан ҰБТ мен Жаңартылған білім беру бағдарламасы өз миссиясына адал болды деп есептеймін.
Әрине, ҰБТ үшін келіспеуіңіз мүмкін. Бірақ Оның бірінші миссиясы ЖОО-ға түсудегі жемқорлыққа қарқынды соққы берген алғашқы жоба болды. Себебі ол кезде ЖОО-ға түсу екінің біріне бұйырмайтын бақ екенін бәрі білетін. Қазір ол миссиясын аяқтады. Сондықтан келесі этап оқушының ойын шектеуге, жаттанды білімнен арылу мақсатында өзгерістер енгізіліп жатыр.
Ал жаңартылған білім бағдарламасы – «как раз» осы ҰБТ-ның осы айтқан проблемасын шешудің жолы. Оқушылар осы кезге дейін білімді тек жаттап, оны өмірде жүзеге асыра алмайтын еді. Ал жаңартылған білім жүйесі арқылы оқушының білімімен қоса құзіреттілігі де күшейе түседі. Бұл туралы келесіде PISA мен TIMSS зерттеулерімен қосып жазғым келіп отыр.
Ошм айтайын дегенім, білімге жасалған реформа аз емес, дегенмен бұның бәрі де Тәуелсіздікке небары отыз жылда өзіміздің бағытымызды анықтау жолындағы ізденістер деп білемін. Өйткені соңғы жасалған бағдарламалардың бағыты ұнап жүр. Тек солардың орындалуы оңынан болса дейсің…
