Қазіргі таңда бір адам қиын жағдайға түсіп қалғаны елді елең еткізсе, қазақстандықтар дереу счет аштырып, ақша жинағыш болып алған.
Тіпті кешегі балаларынан айырылған баспанасыз отбасы секілді жағдайға ғана емес, браконьерлер қолынан қаза тапқан Ерлан Нұрғалиев үшін де счет аштыруды сұрап жатқандардың қарасы мол болды.
Қарап көріңізші, ел мүддесі, мемлекет мүддесі үшін өмірін қиған, қызмет бабымен қаза тапқан батырдың отбасына ақша бергісі келді? Сонда мемлекет өз қызметкерінің отбасына көмек бере алмай ма?
Біздің халық неге жомарт бола қалды?
Жауабы біреу-ақ: қазір қазақстандықтар мемлекетке сенуден қалған!
Қалай сенсін, әлем бізді таныды, яки танысын деп, ақша шашу, көпірте мақтау…
«Астанада құрылыс дамып жатыр» дейміз, адамдар жеркепеде тұрып жатыр, «Жасыл энергия» деп ЭКСПО өткіземіз, балалар көмірден уланып жатыр.
Әбден көңілі қалған халық мемлекеттің өзі үшін құрбан болған батырына да көмектеспейтінін біліп, өз күштерімен бір-біріне қарайлауға көшті…
Бұрын тоқсаныншы жылдары да мемлекеттен үміт күтпей өз күндерін көруге кірісіп, базарға шығып кеткен еді, енді өзгелерге көмектесуге көшкен.
Келесі этап, өздері істеуден шаршап, қоғамның ортақ мүддесін мемлекетке қайта артуын талап етуі мүмкін.
Ал ондай жағдайды бейбіт өтеді деу қиын…
