Елде емге қалған жалғыз оппозициялық партия байкот жариялағалы, елдің көзі «Ұлт тағдыры» қозғалысы ұсынған Әміржан Қосановқа түсті. Елдің көзі түскені сол, билікке қарсы көзқарастағы электорат екіге жарылды дейсің. Өз басым ғасыр басында оппозицияның басы-қасында жүріп, кейін жалғыз жортып кеткен бұл кісінің есімін сол кезден танитынмын.
Көп тарқатып не керек, бәрі көріп отырған нәрсе. Мен, өзімше түсінген, олардың осы тартыстағы ойлары мен өзім жақсы-жаман деген жақтарын айтқым келіп отыр.
Сонымен байкотшылар неге қарсы? Менің ойымша:
– Байкот жариялап, әлемдік қауымдастық алдында билік үміткерінің жеңісінің легитиміне күмән тудыруды қалады.
– Әрине, бұл мүмкін емес болса да, Батыстың қысымына шыдай алмаған билік келесі жылы өтетін парламент сайлауына жібіп, жалғыз оппозициялық партияны өткізетін шығар деп дәмеленді. Яғни билікті келіссөзге қыстауды ойлады.
– Ал оған билік жұрт оппозиция өкілі деп танитын тұлғаны шығарып жіберіп, барша халықтың мойнын бұрып қойды. Бұл оппозицияның еңбегін зая қылатын тірлік еді.
Осы жағдайлардан кейін ЖСДП өкілдері Әміржанға өштерін жасыра алмады. Әлеуметтік желіде, жалпы барлық жерде Әміржанның атына түрлі қарғысын да, басқасын да бұрқырата бастаған еді.
Ал Қосанов неге сайлауға түсті?
– Қосанов және оның достары (яғни «Ұлт тағдыры» қозғалысы) Елбасы тақтан кетпей тұрып, билікпен келіссөзге келе отырып, өз тірліктерін жүргізуді ойлаған еді. Өйткені Дос Көшім, Айдос Сарым, Расул Жұмалының тірліктері әуелден осы бағытта еді.
– Осыны дамыту үшін «Жаңа Қазақстан форумын» да қолға алған болатын. Бірақ ол тіркеліп үлгермейтін болғасын, «Ұлт тағдыры» қозғалысының атынан шығуға тура келді. Бұл билікке де тиімді болатын (оппозиция байкотынан кейін), бір жағынан ұлт деп тұрған жерде халықтың өре түре келетінін Қосанов та түсінеді деп ойлаймын.
– Сондай-ақ, осы сайлаудан кейін «Ұлт тағдыры» қозғалысын «Жаңа Қазақстан» деп өзгертетіні анық, сондай-ақ Президент сайлауында өздерін танытып алып, келесі жылы парламенттен орын алуды мақсат еткен секілді. Бұл – сол «Жаңа Қазақстанның» басты мақсаты деп ойлаймын. Олар сол жолмен келе жатыр.
Міне, өздерінің ойлары бір болғанмен, жүрген жолдары екі түрлі жандардың тартысы. Әрине, бұл жерде айтқым келгені, билікке жеткісі келетіні туралы ғой.
Енді не істеу керек?
Бұл жерде екі жақты да түсінгім келеді. Өздерін оппозиция санайтындар өз жоспарының орындалмай, халықтың Әміржанды оппозияция дейтіні нервісіне тиіп отыр (Шын мәнінде «Жаңа Қазақстанның» оппозиция емес екенін «Ұлтты тағдырының» жетекшісі Дос Көшім де мойындады ғой). Ендеше байкот жариялаған тек партия ғана деп түсінік қалыптасады, ал халық сайлауға қатысады. Қалай қаның қайнамасын?)
Ал Қосановшылардың басты аргументі «Егер дауыс бермесек, дауысымызды ұрлап алады» дегенге саяды. Менің ойымша, ол сөзді айтпау керек еді.
Ал айтқан екен, онда ҚОСАНОВ ӨТТТЕ ҮЛКЕН ЖАУАПКЕРЛІКТІ МОЙНЫНА АЛДЫ деуге толық негіз бар.
Неге дейсіз бе? Себебі ертең Қосановтың сөзіне еріп, сайлауға қатысқан халық әділетсіз өткенін, өз дауыстары өтірік саналғанын білсе, Қосановқа айналып келері хақ.
Ал сол кезде сайлауға қатысып «Маған дауыс бер» деп ұран салған Қосанов сол халыққа не деп жауап береді? Билікке қарсы шығып, халықты алаңға бастай ма? Өзіне берілген дауыстарды қорғауға соңына дейін тұра ала ма? Міне бұл ҮЛКЕН МӘСЕЛЕ!
Жоқ десе, байкот жариялағандардың сөзі дұрыс болады. Қосанов жай қуыршақ екенін көрсетеді.
Ал ия десе ше?
Онда «Жаңа Қазақстанның» мүддесіне сай келмейді. Олардың мақсаты – билікпен конфликтке келмей, өз ойларын эволюциялық жолмен іске асыру еді ғой.
Оның үстіне, заңды митингке шығу үшін бір ай бұрын өтініш беру керек. Ал ондай өтінішті бердік дегенді естімедік. Енді өтініш беру – қылышыңды боққа шабу. Заңсыз митинг – тағы кесірлі. Себебі 7-12 маусым аралығында полиция күшейтілген режимде жұмыс істейтіні хабарланды.
Ендеше, Қосановтың алдында сайлауға түсуден де маңызды нәрсе тұр. Ол – өзіне сенген халықтың үмітін ақтау.
Ал оппозицияның боқжағысы жоғарыдағыларға осы бастан сенімсіздіктен туып отырған дүние еді…
Бәрі 9 маусымнан кейін белгілі болады.
