Бірнеше жыл бұрын, ауылдағы достарым жиналып, бір құрдасымыздың үйіне ауызашарға келгенбіз. Кіл құрдас-достар болған соң, әзілі де, салиқалы әңгімесі де қатар кетіп жатыр.
Ас соңына жеткенде, арамызда жас жағынан (кейбірінен ай бойынша) үлкені Дулат деген досымызға ас қайыруды қолқаладық. Оның үстіне көбіміздің діннен, дұғадан аса көп хабарымыз жоқ. Дулат болса, байсалды үнмен бата бере келіп, соңында «Раббана әтина» дұғасымен қайырмай ма?!
Қасында отырған Әлібек деген құрдасы Дулатты қағытып, «Құдай біледі, бәріміз арабша білмейміз, өтірік ұрып жатқан жоқсың ба?» деп қалжыңдап жатса, Ерлан деген досымыз Әлібектің әзіліне сеніп қап, «Жоқ, рас айтып отырған сияқты, Хасан ата туралы мен де естігем үйдегілерден» демесі бар ма, бәріміз күлкіден домалап түстік…
